حسابدار محمد عثمان برای اولین بار در زندگی خود برای دفاع از محله خود مجبور شده است که یک تفنگ AK-47 را به دست بگیرد، زیرا درگیری در سودان تشدید می شود و به تنش های نژادی بین اعراب و سایر گروه ها در منطقه ناآرام دارفور این کشور دامن می زند.
آقای عثمان در ال ژنینا زندگی می کند، که از لحاظ تاریخی نمادی از قدرت سیاه پوستان آفریقایی در دارفور است، که توسط نیروهای پشتیبانی سریع شبه نظامی (RSF) و شبه نظامیان عرب متحد گلوله باران، سوزانده و غارت شده است. بدنامی آنها باعث شده است که آنها را جنجاوید، کلمه ای عربی به معنی “شیاطین سوار بر اسب” نامیده اند.
آقای عثمان، 38 ساله، گفت: “در بیش از 20 سال جنگ در دارفور هرگز چنین چیزی را ندیده بودم. این وحشتناک است.” ما برای امنیت خودش نامش را تغییر دادیم.
او از خانه خود در شمال محله آرداماتا به بی‌بی‌سی گفت: «هرگاه جنجاوید در اینجا در ال جنینا حمله می‌کند، افراد قبیله‌شان با اسلحه از آن سوی مرز در چاد سوار بر موتور و سوار بر اسب می‌آیند تا به آنها کمک کنند.
دفتر آقای عثمان، در مرکز شهر، یک خرابه سوخته است.
او در واقع خاطرنشان کرد: «من نمی‌توانم آنجا بروم، چه رسد به کار کردن».
یکی دیگر از ساکنان، محمد ابراهیم، گفت که شهر توسط نیروهای RSF و جنجاوید، با حضور تک تیراندازها در ساختمان ها و افراد مسلح در خیابان ها، تصرف شده است.
آقای ابراهیم به بی بی سی گفت: “آنها فقط به همه جا شلیک می کنند. اگر بیرون بروید کشته خواهید شد. شما نمی توانید حرکت کنید، حتی 200 یا 300 متر.” نام او نیز تغییر کرده است.
پزشکان گزارش دادند که تنها در چند روز گذشته حداقل 280 نفر در ال جنینا کشته و 160 نفر زخمی شده اند.
تحلیلگران خشونت اخیر را نقض آشکار توافقنامه 11 می با میانجیگری عربستان سعودی بین نیروهای RSF و ارتش سودان برای کاهش درد و رنج غیرنظامیان می دانند، در حالی که مذاکرات با هدف دستیابی به آتش بس در جده ادامه دارد.
آقای عثمان گفت که با نزدیک‌تر شدن جنگ به آرداماتا در روزهای اخیر، او و بسیاری از مردان همسایه‌اش تفنگ‌های AK-47 را دریافت کردند و شروع به گشت‌زنی 24 ساعته در شیفت کردند.
این کاری بود که او هرگز تصور نمی کرد انجام دهد، زیرا زندگی او حول محور پیگیری امور مالی مشتریانش می چرخید.
آقای عثمان گفت: «ما چاره‌ای نداریم جز اینکه خودمان را مسلح کنیم و از شهرمان دفاع کنیم.
وی در پاسخ به این سوال که چگونه اسلحه کلاشینکف ساخت شوروی خود را به دست آورده است، با عصبانیت پاسخ داد: “ارزان ترین چیزی که می توانید اینجا بخرید یک سلاح است.”
در مقابل، با به آتش کشیدن بازارهای RSF و Janjaweed، مواد غذایی کمیاب شده و قیمت ها افزایش یافته است.
اسحاق حسین، کارگر سابق یک سازمان غیردولتی در ال جنینا، گفت: «آنها حتی غذا و آردی را که در بازارها ذخیره شده بود، سوزاندند، گویی می خواهند بازماندگان گلوله از گرسنگی بمیرند».
بی بی سی در تلاش برای تماس با RSF برای اظهار نظر ناموفق بوده است.
ال جنینا با جمعیتی که در آخرین سرشماری در سال 2010 حدود 170000 نفر بود، پایتخت سنتی پادشاهی ماسالیت است و آن را به هدفی برای جانجاوید تبدیل می کند. آنها مدتهاست به پاکسازی قومی علیه گروه های غیر عرب در دارفور متهم شده اند.
آقای ابراهیم گفت: “جانجاوید در حال کشتن همه مردم آفریقا از ماسالیت است.”
درگیری برای اولین بار در دارفور در سال 2003 شروع شد، زمانی که اکثراً غیر عرب ها علیه دولت اسلحه به دست گرفتند و از تبعیض و عدم توسعه شکایت کردند.
دولت با بسیج جنجاوید، انتقام‌جویی کرد و بعداً آنها را به نیروهای شبه‌نظامی بین 80000 تا 100000 نفر تبدیل کرد که اکنون علیه ژنرال عبدالفتاح البرهان، حاکم نظامی سودان و ارتش تحت فرماندهی او قرار گرفته است.
نیروهای RSF در 15 آوریل به پایتخت خارطوم حمله کردند و ارتش با حملات هوایی روزانه در تلاش برای بازپس گیری کنترل شهر تلافی کرد.
اما در El Geneina، هیچ تلاشی برای مقابله با RSF و جنجاوید وجود ندارد.
آقای علی گفت: “حضور ارتش یا هر نهاد دولتی دیگر برای محافظت از غیرنظامیان وجود ندارد.”
شورای پناهندگان نروژ (NRC) تخمین می‌زند که حدود 100000 نفر از خانه‌های خود در این شهر گریخته‌اند و همچنان “در رحمت خشونت بی‌امان هستند و شهرک‌ها بار دیگر به خاکستر تبدیل شده‌اند”.
NRC در بیانیه ای افزود: «ما هنوز قادر به ارائه کمک های اضطراری نیستیم.
آقای ابراهیم گفت که آب نیز قطع شده است.
وی گفت: آب برای همه حتی برای الاغ مشکل بزرگی است.
او درخواستی ناامیدانه برای کمک بین المللی کرد و گفت که شهر برای 23 روز متوالی مورد حمله قرار گرفته است.
آقای ابراهیم گفت: “بسیاری از مجروحان هیچ نوع درمانی ندارند، بیش از صدها و صدها و صدها نفر.”
وی افزود که در خانه تنها بوده و همسر و خانواده خود را به محل امن فرستاده است.
او گفت: “من بچه دارم و شنیدن هر روز این اسلحه ها برای آنها سخت است. به همین دلیل آنها را فرستادم.” او با اشاره به اینکه خانواده ها قبل از طلوع آفتاب تمایل دارند در گروه های هدایت شونده آنجا را ترک کنند، زیرا خطر مواجهه با نیروهای RSF وجود دارد. و جانجاوید کمتر است.
آقای عثمان گفت که اگر بحران امنیتی عمیق شود، او نیز به چاد خواهد گریخت تا در کمپ های موقت زندگی کند.
او گفت: «اگر این کار با رحمت خدا متوقف نشود، خانواده‌ام را می‌برم و به چاد می‌روم تا در پناهگاهی بمانم که با لباس‌هایمان ساخته شده است نه اینکه اینجا کشته شوم». چرا یک حسابدار در سودان اسلحه به دست گرفته است؟
