در مه صبحگاهی، زنان سیاه پوش و مردانی با حالت های ترسناک در قبرستان چند صد ساله سیده نفیسه قاهره جمع می شوند.
اما آنها برای دفن بستگان خود اینجا نیستند. آنها اینجا هستند تا آنها را نبش قبر کنند.
ایمان در حالی که مراحل را هدایت می کند با گریه می گوید: «این یک ضربه روحی مضاعف است.
“اول مادرم – مربی من – سال گذشته از دنیا رفت. اکنون من بدن تازه او و بقایای پدربزرگ و مادربزرگم را بیرون می کشم، آنها را در گونی می گذارم و می روم تا دوباره آنها را در قبرهای جدید در بیابان دفن کنم.”
داستان ایمان عجیب نیست. در دو سال گذشته، مکان‌های چند هزار قبر در قاهره تاریخی، یکی از میراث جهانی یونسکو، با خاک یکسان شده است. آنها شامل تعدادی در شهر معروف مردگان می شوند.
دولت مصر در حال پاکسازی منطقه وسیعی است تا راه را برای جاده های اصلی و پل های هوایی جدید باز کند که به گفته او جریان ترافیک را در کلان شهر پر ازدحام و شلوغ که حدود 20 میلیون نفر در آن زندگی می کنند، بهبود می بخشد.
اینها همچنین قلب پایتخت را با یک ساختمان اداری جدید که در 45 کیلومتری شرق ساخته می شود، متصل می کند، یک پروژه بزرگ بزرگ که میلیاردها دلار هزینه دارد.
این تحولات به عنوان بخشی از تلاش برای مدرن کردن مصر مطرح شده است. از زمان روی کار آمدن رئیس جمهور عبدالفتاح السیسی در سال 2014، ارقام رسمی نشان می دهد که در مجموع 7000 کیلومتر جاده و حدود 900 پل و تونل در سراسر کشور ساخته شده است که پیمانکاران نظامی بسیاری از کارها را انجام می دهند.
مقامات اصرار دارند که هیچ یک از بناهای تاریخی ثبت شده در این بخش قدیمی قاهره، که قدمت برخی از آنها به فتوحات اعراب در قرن هفتم بازمی‌گردد، آسیبی ندیده و به مهم‌ترین مقبره‌ها احترام گذاشته می‌شود.
رئیس جمهور سیسی گفت: “ما نمی توانیم کاری برای آسیب رساندن به قبرهای افرادی که تحسینشان می کنیم یا علیه مناطق تاریخی انجام دهیم. ما برای جلوگیری از این امر پل می سازیم.” ما نباید به کسانی که می خواهند تلاش های ما را خدشه دار کنند، فرصت بدهیم.»
مقامات او می گویند که گورهای آسیب دیده بیشتر مربوط به قرن گذشته است و غرامت داده می شود.
با این حال، اعتراض عمومی نسبت به از دست رفتن معماری ارزشمند و میراث فرهنگی منحصربه‌فرد در شش گورستان تاریخی که افراد سرشناس مصر مدت‌هاست در آنها مدفون بوده‌اند، اغلب در مقبره‌های مرمری فانتزی که با خط عربی حکاکی شده‌اند، وجود داشته است.
پادشاهان، علمای نامی اسلام، شاعران، روشنفکران و قهرمانان ملی در آرامش به حال خود رها نشده اند.
دکتر مصطفی السادک با موهای سفید و دوربین حرفه‌ای خود چهره‌ای متمایز می‌سازد که با داوطلبان جوان در آوار قبرستان‌های ویران شده جستجو می‌کند. او یک متخصص زنان و زایمان برجسته و استاد دانشگاه است که به مهاجم مقبره تبدیل شده است.
دکتر سادک، که تلاش می کند سنگ قبرها و دیگر آثار باستانی را نجات دهد، می گوید: “از اینکه گورهای قاهره تاریخی برداشته می شوند، بسیار متاسفم. ما می توانیم تاریخ خود را از قبرستان ها یاد بگیریم.” من معتقدم این گنجینه ها باید نجات یابند.”
او نقل می کند که چگونه در این ماه هنگام جستجو در قبرستان امام شافعی، روبروی سیده نفیسه، نگاهی اجمالی به تخته سنگی ساخته شده در دیوار تخریب شده حاوی حکاکی هایی به خط کوفی، سبک اولیه خوشنویسی عربی، انداخت.
گروه او با احتیاط سنگ قبر را برداشتند و یافتند که کتیبه‌ای برای زنی به نام امامه دارد و قدمت آن به قرن نهم بازمی‌گردد.
“سنگ به من نگاه می کرد و من به آن نگاه می کردم. می خواست آن را از دیوار آزاد کنم!” دکتر سادک با خیالبافی می گوید. این سنگ قبر اکنون به وزارت گردشگری و آثار باستانی تحویل داده شده است تا در موزه به نمایش گذاشته شود.
در زمان خلافت‌های متوالی و سلسله‌های مسلمان، اموات قاهره در این قسمت از شهر، زیر دامنه‌های پست تپه‌های مقاتم به خاک سپرده شده‌اند.
در گذشته، هر خانواده مرفه زمین دیواری مخصوص به خود با مقبره ای در باغی سرسبز داشت. گاهی اوقات ساختمان‌های بیرونی برای اسکان اقوام بازدیدکننده اضافه می‌شد و در غیر این صورت خانه سرایداران بود.
با کشتگان و گورکن‌ها و خانواده‌هایشان، و بعداً، ده‌ها هزار مصری فقیر که برای زندگی در میان مقبره‌ها آمده‌اند، به‌ویژه شهر مردگان، به جامعه‌ای غیرعادی تبدیل شد که با ساخت‌وساز تهدید می‌شود.
برخی از ساکنان قبلاً پیشنهادهای دولتی برای نقل مکان به آپارتمان های اجاره ای ساخته شده در حومه قاهره را پذیرفته اند.
گالیلا الکادی، معمار که شهر مردگان و ساکنان آن را از اوایل دهه 1980 مطالعه کرده است، می گوید: «متاسفانه قاهره میراث بسیار گرانبهایی را از دست خواهد داد.
او استدلال های وزارتخانه های دولتی در مورد طرح جامع جدید برای قاهره را نمی پذیرد.
او می گوید: «آنها نمی دانند معنای میراث چیست، معنای تاریخ چیست. “این محیطی است که همه حاکمان گذشته در دوران باستان و دوران مدرن نیز از آن محافظت کرده اند.”
توسعه‌دهندگان املاک مدت‌هاست که به این املاک و مستغلات برجسته توجه کرده‌اند و در طول سال‌ها، خانم کادی از تحقیقات خود برای سازمان‌دهی کنفرانس‌ها، لابی‌سازی وزراء و تنظیم طومارهایی برای محافظت از گورستان‌ها استفاده کرده است.
این بار، حتی یک رویکرد به یونسکو نیز بی‌فایده بوده است، اگرچه این آژانس ابراز نگرانی کرده است که تخریب مقبره‌ها و ساخت جاده‌ها می‌تواند «تأثیر عمده‌ای بر بافت شهری تاریخی» این منطقه داشته باشد.
بقایای ملکه فریده – همسر شاه فاروق اول که در کودتای 1952 سرنگون شد – پس از تخریب مقبره او به مسجد منتقل شد.
همچنین قبر عبدالله زهدی، خوشنویس قرن نوزدهمی که آثار نفیس او دو مسجد مورد احترام اسلام در مکه و مدینه را زینت داده است، فرو ریخت.
برخی از پیروزی‌های محدود، مانند کمپین اخیر برای نجات قبر طه حسین، رمان‌نویس و روشنفکر بزرگ قرن بیستم مصر، پس از اینکه قبر او با علامت “x” قرمز برای تخریب مشخص شد، به دست آمده است.
با این حال، حافظان به این نکته اشاره می کنند که یکپارچگی منطقه در حال از بین رفتن است، زیرا مقبره ها و بناهای تاریخی باقی مانده به تنهایی در زیر یا در محاصره جاده های جدید قرار می گیرند.
خانم کادی می‌گوید: «آنها جزایر جدا شده از یکدیگر را ایجاد می‌کنند.
اکنون، او تلاش خود را صرف ایجاد یک پایگاه داده از عکس ها و نقشه های منطقه می کند.
او ادامه می دهد: “این احساس بسیار بدی است، اما من و تیمم و همه افرادی که به میراث اهمیت می دهند، اکنون تنها کاری که می توانیم انجام دهیم حفظ خاطرات این مکان هاست.” این تنها راه انتقال آن به نسل‌های آینده است.»
ایمان در قبرستان سیده نفیسه همچنان مضطرب است و بستگانش را متلاشی می کند.
او توضیح می‌دهد که چگونه به خانواده‌اش نامه‌ای فرستاده شد که از آنها خواسته شد پس از فهرست شدن قبرها برای تخریب سریعاً اقدام کنند.
او می گوید: “این هتک حرمت به مردگان است. من با دیدن مادرم که با پدربزرگ و مادربزرگم در اینجا دفن شده بود، آرامش خاطر پیدا می کردم.” “وقتی غمگین بودم، به اینجا می آمدم و با او صحبت می کردم. به علاوه این آخرین آرزوی مادرم بود که با مادر و پدرش اینجا دفن شود.”
آخرین دور ساخت و ساز بر 2600 گور خصوصی تأثیر می گذارد. علاوه بر فشار عاطفی، بسیاری از خانواده ها شکایت دارند که غرامتی که به آنها داده می شود با هزینه های مالی مطابقت ندارد.
پدربزرگم تصمیم گرفت در کنار این قدیس مسلمان دفن شود و 100000 دلار پرداخت کرد. [£80,700] در سال 2019 برای این مکان دفن خصوصی توسط مسجد سیده نفیسه، زنی در کنار قبر دیگری که از او می خواهد نامش استفاده نشود، می گوید.
به خانواده او یک محل دفن جدید به مساحت 40 متر مربع (431 فوت مربع) با ارزش بسیار کمتر در حدود 55 کیلومتری خارج از قاهره داده شده است.
او می گوید که احساس غم و اندوه او در مورد آنچه که برای نقشه پدربزرگش اتفاق می افتد با ناامیدی در مقیاس تخریب پوشانده شده است.
او با اشاره به اطرافش اضافه می کند: «این قبرستان ها از نظر معماری و هنر بسیار غنی هستند. دولت نباید آنها را تخریب کند، باید آنها را به موزه های فضای باز تبدیل کند.
کلیه عکسها مشمول حق چاپ هستند.
