مجدی عبدالهادی مصری در مجموعه نامه های ما از روزنامه نگاران آفریقایی به پیامدهای بحران سودان برای کشورش می پردازد.

همسایه قدرتمند سودان در شمال با ترس و وحشت آنچه را که در آنجا اتفاق می‌افتد تماشا می‌کند، اما مصر فلج به نظر می‌رسد و نمی‌تواند موضع روشنی اتخاذ کند.

در واقع، با وجود اینکه ممکن است بار سنگین یک درگیری طولانی مدت را متحمل شود، خود را در یک دوراهی می بیند.

مصر به یکی از دو طرف درگیر – ارتش سودان – نزدیک است. در همین حال، طرف مقابل، نیروهای پشتیبانی سریع تحت رهبری محمد حمدان “همدی” داگالو، گمان می رود که توسط امارات متحده عربی، که حامی مالی عمده مصر است، حمایت می شود.

مصر در حال حاضر میزبان حدود پنج میلیون سودانی است که از فقر یا جنگ می گریزند. دو کشور یک توافقنامه رفت و آمد آزاد دارند که به مردم آنها اجازه می دهد در هر دو جهت زندگی و کار حرکت کنند.

در سال های اخیر، متوجه نشدن افزایش محسوس تعداد مهاجران سودانی در پایتخت مصر سخت بوده است.

شما در همه جا در قاهره با آنها روبرو می شوید – به عنوان کارگر در سوپرمارکت ها یا مغازه های کوچک مواد غذایی، به عنوان خدمتکار خانه یا به عنوان کارمند در رستوران ها.

این افزایش به حدی قابل توجه است که تنها در یک سال، دو پایانه اتوبوس موقت در مرکز قاهره ایجاد شد. مصری ها به شوخی از این فرودگاه به عنوان “فرودگاه سودان” یاد می کنند.

یک مرد جوان سودانی به من می گوید که سه روز طول می کشد تا به خارطوم در سفری به قیمت 800 پوند مصر (26 دلار؛ 21 پوند) برسیم. تخمین زده می شود روزانه 25 سفر با اتوبوس بین خارطوم و قاهره انجام می شود که هر ماه به 37000 سفر می رسد.

این اعداد می توانند به راحتی افزایش یابند اگر جنگ به زودی تمام نشود.

اما این تنها دلیل مهم بودن صلح و ثبات در سودان برای مصر نیست.

یک رژیم ضعیف در خارطوم، یا ظهور یک نظم سیاسی بدیل که با قاهره خصمانه است، می تواند عواقب جدی در شمال کشور داشته باشد.

مصر مدتهاست که سودان را متحدی ضروری در مناقشه طولانی مدت خود با اتیوپی بر سر سد جنجالی رنسانس می داند. مصر پروژه عظیم برق آبی در نیل آبی در شمال اتیوپی را به دلیل پتانسیل آن برای کنترل جریان رودخانه که برای حیات در این کشور حیاتی است، به عنوان یک تهدید وجودی توصیف کرده است.

داستان ادامه دارد

علیرغم اهمیت بسیار زیاد سودان برای منافع استراتژیک مصر، به نظر می رسد که دولت عبدالفتاح السیسی، رئیس جمهور این کشور تلاش کرده است تا پاسخی معتبر به هرج و مرج در خارطوم ارائه دهد.

تنها پس از اینکه مشخص شد تعدادی از سربازان آن توسط نیروهای پشتیبانی سریع اسیر شده اند، ارتش بیانیه کوتاهی صادر کرد. دو روز بعد، رئیس‌جمهور سیسی گفت که مصر در مناقشه طرفی نخواهد گرفت و پیشنهاد داد میانجیگری کند.

اما کمتر کسی صداقت پشت این موضع بی طرف را باور کرد.

برای مدتی آشکار بود که مصر از نزدیک با ارتش سودان هماهنگ می شد – سربازانی که اسیر شده بودند به عنوان بخشی از یک رزمایش مشترک در کشور بودند. آنها از آن زمان به خانه تخلیه شده اند.

اما می توانید درک کنید که چرا اعلام عمومی ترجیحات خود برای مصر دشوار است. این تا حدودی به دلیل پیچیدگی چشم‌انداز سیاسی سودان و شباهت فاحش تحولات اخیر در دو کشور است.

مصر و سودان هر دو انقلاب های خود را داشته اند.

حسنی مبارک در مصر در سال 2011 و عمر البشیر رئیس جمهور در سودان در سال 2019. در هر دو مورد، ارتش نقش تعیین کننده ای در برکناری رئیس دولت داشت.

در مصر، ارتش روند گذار به دموکراسی را خنثی کرده است. به همین دلیل است که در میان نخبگان سیاسی سودانی ترس موجهی وجود دارد که ارتش مصر ارتش سودان را به انجام همین کار تشویق کند.

ارتش سودان به طور علنی همچنان می گوید که سربازان آن انتقال را متوقف نخواهند کرد، اما جنبش اعتراضی که در سال 2019 انقلاب را رهبری کرد، یعنی نیروهای آزادی و تغییر، آنها را باور نمی کند و از دخالت مصر در هراس است.

گزینه های مصر به دلیل این واقعیت که این کشور در یک بحران اقتصادی بی سابقه است، محدودتر می شود.

ارز این کشور در سال گذشته نزدیک به نیمی از ارزش خود را در برابر دلار آمریکا از دست داده است. همچنین در میان ترس از اینکه مصر ممکن است در اواخر امسال بدهی خارجی عظیم خود را پرداخت نکند، تورم تاخت و تاز و فقر فزاینده وجود دارد.

یکی از اصلی ترین حامیان مالی رئیس جمهور سیسی در خلیج فارس، امارات متحده عربی، به حمایت از RSF معروف است.

بنابراین برای آقای سیسی کمی مشکل است که طرف مقابل درگیری را ببیند.

برای رژیم مصر هر اقدامی پرمشغله است.

مداخله قهرآمیز هر دو طرف می تواند برای منافع ملی مصر نتیجه معکوس داشته باشد.

قاهره که زمانی از یک طرف در جنگ داخلی لیبی حمایت کرد – ژنرال خلیفه حفتر که نتوانست پیروز شود – باید از این اشتباه درس گرفته باشد.

مصر ممکن است شرط های خود را پوشش دهد، اما انفعال ممکن است در درازمدت نیز کارساز نباشد.

نبیل فهمی، وزیر امور خارجه پیشین مصر به بی بی سی گفت، در نهایت اگرچه این کشور می خواهد “ثبات، امنیت و پایداری سودانی ها را که در خدمت منافع ملی ما است” ببیند.

اما ثبات اغلب به عنوان بهانه ای برای رژیم های استبدادی مانند رژیمی که در مصر حکومت می کند برای سرکوب مخالفان استفاده می شود.

این دقیقاً همان چیزی است که طبقه سیاسی سودانی وقتی همسایه آنها در شمال از “منافع ملی خود” صحبت می کند از آن می ترسد.

اطلاعات بیشتر در مورد مناقشه سودان:

ما را در توییتر دنبال کنید @BBCAfrica، در فیس بوک در بی بی سی آفریقا یا در اینستاگرام در bbcafrica