ویدئویی که این آخر هفته پخش شد نشان می‌دهد یک سرباز روسی در کنار مزدور پی‌ام‌سی واگنر ایستاده و پرچم‌های روسیه و واگنر را در شهر ویران شده باخموت اوکراین به اهتزاز در می‌آورد. هم ولادیمیر پوتین و هم یوگنی پریگوژین رئیس واگنر مدعی پیروزی در نبرد برای شهر شده اند.
در حالی که مسکو روایتی غیرواقعی را در مورد جنگ وحشیانه خود حفظ کرده است، متأسفانه قابل قبول است که نیروهایش در نهایت بخموت را با هزینه هنگفتی در خون و گنج دستگیر کرده باشند. و اگر واقعا درست باشد، در درجه اول توسط گروه واگنر به دست آمده است. در حالی که وحشیگری آنها به طور گسترده مورد انتقاد قرار گرفته و کارایی آنها تحقیر شده است، آنها خود را در میدان جنگ ثابت کرده اند.
گروه واگنر در یک نقش بسیار تخصصی استفاده می شود: سربازان آن حمله می کنند و فقط حمله می کنند. آنها تاکتیک‌های خود را طی ماه‌ها جنگ طاقت‌فرسا تطبیق داده‌اند، و علی‌رغم درگیری‌های سطح بالا بین پریگوژین و ارتش روسیه، آنها به وضوح ارتباطات قوی با واحدهای توپخانه ارتش عادی دارند.
حمله واگنر یک الگوی آزمایش شده در نبرد دارد. چندین تیم تهاجمی 3 تا 5 نفره، که نسبت به سربازان وظیفه ارتش روسیه مجهز هستند، به مواضع دفاعی شدید اوکراینی حمله خواهند کرد که معمولاً توسط تعدادی سرباز به اندازه جوخه سرنشین می‌شوند. آنها تمایل دارند اوکراینی‌ها را با آتش نشان دهند و موقعیت را پیدا کنند و سپس گلوله‌ها شروع به ورود خواهند کرد. هنوز در تفکر نظامی مدرن روسیه رایج است.
تمایز مهمی بین مزدوران و همتایان نظامی معمولی آنها وجود دارد، که اکنون اغلب پسرانی با آموزش ضعیف هستند. آنها مبارزان آشغالی هستند که از خیابان بیرون کشیده شده اند و نمی خواهند آنجا باشند. در مقابل، مردان واگنر آموزش دیده تر، فاقد انگیزه مبارزه نیستند. این سربازان جنایتکاران سرسخت هستند. قاتلان، متجاوزین و اراذل و اوباش مسلح، از زندان های روسیه بیرون کشیده شدند و با عفو احتمالی در آینده، دلیلی برای مبارزه به دست آوردند.
وقتی اولین تیم هجومی مرده است، فرماندهان واگنر تیم دیگری را می فرستند. و یکی دیگر. و یکی دیگر. آنها مزیت عددی قابل توجهی دارند و از استفاده از آن نمی ترسند. زندگی ها، مانند صدف ها، صرفاً منبعی هستند که باید خرج شوند. از دیدگاه غربی، این کاملاً نامنسجم است: در استراتژی‌های ما، هدفی به اندازه یک جوخه توسط یک گروه مورد حمله قرار می‌گیرد، با نسبت حمله به سربازان دفاعی در حدود 3:1. با این وجود، به نظر می رسد که تاکتیک های واگنر، بدون نگرانی برای زندگی انسان، کارساز بوده است. آنها ذره ذره دفاع اوکراین را زیر پا می گذارند.
و مانند همیشه در یک عملیات زمینی صنعتی، آتش توپخانه ارتش عادی را در بالای سر دارید. توانایی برای فراخوانی مقادیر عظیمی از توپخانه‌های زمین‌شکنی همچنان در کانون توجه دکترین روسیه باقی مانده است. این در درجه اول یک ارتش مسلط توپخانه است. اما در حالی که تعداد انبوه گلوله هایی که می تواند شلیک کند قابل توجه است، توانایی حفظ چنین تعداد در درازمدت مشکوک است زیرا تحریم های غرب شروع به ضربه زدن به ظرفیت صنعتی روسیه کرده است.
این جنگ، وحشیانه ترین جنگ جهان در بیش از نیم قرن گذشته، عمدتاً یک جنگ فرسایشی بوده است. در باخموت، هدف صرفاً وارد کردن تلفات هر چه بیشتر به نیروهای دشمن بوده است. محکومین گروه واگنر، به طور همزمان سخت و قابل مصرف، علوفه کاملی برای چنین نبردهایی می سازند.
جنگ از زمان نبردهای بزرگ در جبهه غرب بیش از یک قرن پیش به این شکل بوده است. با توپخانه و حملات هوایی خود را سرکوب و نرم کنید، سپس پیاده نظام را برای هجوم به سنگرها و مواضع دفاعی اعزام کنید. در نهایت، به این ترتیب کمپین های زمینی تصمیم گیری می شود. با توانایی گرفتن و نگه داشتن زمین حیاتی. اینگونه در جنگ ها پیروز می شوند. در اولین جنگ خلیج فارس در سال 1991 و حتی حمله به عراق در سال 2003، ارتش بریتانیا به خندق های عراق یورش برد. چنین نبردی وحشیانه، ناخوشایند و یادآوری قوی است که در حالی که جامعه از بسیاری جهات در صد سال گذشته تکامل یافته است، جنگ تکامل نیافته است.
هنوز مشخصه آن این است که مردان مردان دیگر را می کشند، با هجوم به مواضع دفاعی بسیار محکم برای استفاده از تفنگ به طور مؤثر، با تپانچه یا شلیک خودکار، و سپس اغلب در نبرد تن به تن با ابزار سنگرگیر، چاقو و مشت، همه در به منظور گرفتن و نگه داشتن زمین
نبرد برای باخموت از منظر شهری در هم شکسته گرفته تا خط دفاعی، همیشه نوعی جنگ بود که تاکتیک‌های وحشیانه گروه واگنر برای آن مناسب بود. در این جنگ طولانی، ما تقریباً مطمئناً درس هایی را خواهیم دید که در مبارزه برای تصرف شهرهای مهم دیگر آموخته است. هر چند گروه واگنر ممکن است برای ناظران غربی دیوانه به نظر برسد، اما ممکن است پیروزی پوتین را با بهای گزافی در زندگی روس ها به ارمغان بیاورد. این بهایی خواهد بود که او بیش از آن حاضر است بپردازد.
رابرت کلارک مدیر واحد دفاع و امنیت در سیویتاس است
افق دید خود را با روزنامه نگاری بریتانیایی برنده جوایز گسترش دهید. تلگراف را به مدت ۱ ماه رایگان امتحان کنید، سپس با پیشنهاد منحصر به فرد ایالات متحده ما از ۱ سال فقط با ۹ دلار لذت ببرید.
