خبرنگار بی بی سی در مورد یکی از اقوام خود که به دنبال درگیری بین نیروهای فدرال و منطقه ای مجبور به فرار از منطقه Tigray در اتیوپی شده است ، می نویسد.
دایی من که یک تاجر و صاحب مزرعه است ، به همراه ده ها هزار نفر دیگر در سودان پناهنده شده است. او حتی یک جفت کفش هم ندارد ، زیرا هنگام فرار با پای و قایق از Tigray آنها را از دست داده است.
او انتظار شروع درگیری را نداشت. بنابراین ، در آغاز ماه نوامبر ، او یک سفر نیم روزه را از خانه خود در نزدیکی شهر Adwa در مرکز Tigray به مرکز کشاورزی Humera در غرب آغاز کرد ، همسر و دو فرزند خود را پشت سر گذاشت.
این همان کاری است که او معمولاً در این زمان از سال انجام می دهد و برای برداشت محصولات کنجد و سورگوم خود به مزرعه خود در Humera می رود تا آنها را در بازارهای اطراف Tigray و سودان بفروشد.
سپس ، زندگی او – مانند بسیاری از افراد دیگر در Tigray ، که حدود هشت میلیون نفر جمعیت دارد – وارونه شد.
دالان سرمایه گذاری که درگیر جنگ شده است
نخست وزیر ابی احمد اعلام کرد که دستور عملیات نظامی برای براندازی جبهه آزادیبخش مردم Tigray (TPLF) را از قدرت در Tigray صادر کرده است زیرا ، به گفته وی ، این حزب با به دست گرفتن کنترل پایگاه های نظامی فدرال در منطقه از “خط قرمز نهایی” عبور کرده است .
برای مدتی تنش ها افزایش یافته بود ، زیرا دولت منطقه ای تحت کنترل TPLF بر خلاف تصمیمی که در سطح فدرال برای به تعویق انداختن همه انتخابات ، که قرار بود در ماه اوت برگزار شود ، به دلیل ویروس کرونا ، انتخابات را در Tigray برگزار کرد.
آقای ابی انتخابات منطقه ای را غیرقانونی محکوم کرد در حالی که TPLF گفت دیگر اعتقاد ندارد که وی با منقضی شدن دوره حکمرانی وی به طور قانونی در سمت خود است.
حدود یک هفته پس از شروع درگیری در 4 نوامبر ، نیروهای اتیوپی – با پشتیبانی نیروهای ویژه و شبه نظامیان دولت منطقه آمهارا همسایه – هومرا را از نیروهای دولت تیگرای تسخیر کردند.
هومرا حدود 30،000 نفر جمعیت دارد و بخشی از یک کریدور سرمایه گذاری با هدف تقویت توسعه بود. محصولات آن – به ویژه کنجد و پنبه – از جمله به ایالات متحده و چین صادر می شود.
بعید است امسال این اتفاق بیفتد. عموی من گفت که او در درگیری برخی محصولات را آتش زده است ، اما او نمی داند که آیا او تحت تأثیر قرار گرفته است.
“دایی من شب فرار کرد”
این عملیات نظامی باعث ایجاد تنش های قومی شد و در جنگ برای کنترل تیگرای ، غیرنظامیان تیگرایان و آمهارا کشته شدند ، اگرچه نیروهای رقیب هدف قرار دادن غیرنظامیان را انکار می کنند.
عموی من تیگرایان است و به گفته وی ، بسیاری از املاک و قتل های متعلق به Tigrayan غارت شد. وی گفت وقتی متوجه شد کارگران آمهارا – که با آنها کار می کردند و با آنها زندگی مسالمت آمیزی داشتند – متوجه شدند که چقدر جان او در معرض خطر است اکنون به نیروهای ویژه و شبه نظامیان آمهارا می گویند کجا Tigrayan ها را در Humera پیدا کنند.
درباره بحران Tigray بیشتر بدانید:
عموی من گفت که از سمت اریتره نیز گلوله باران شدیدی وجود دارد ، اگرچه دولتهای ایسیاس افورکی رئیس جمهور اریتره و آقای ابی پیوستن اریتره به عملیات نظامی علیه دولت تیگری را انکار کرده اند.
عموی من با ترس از جان خود ، شب با پنهانی هومرا را ترک کرد ، هیچ یک از وسایل خود را نداشت ، راه طولانی را طی کرد تا به رودخانه تکزه رسید. در آنجا ، او صدها Tigrayan دیگر یافت. همه آنها برای عبور از سودان سوار قایق شدند.
وی گفت که از رسیدن به مرکز پناهندگان سازمان ملل راحت شده است ، اما ، او به من گفت ، چادرها چنان شلوغ بود که او در فضای باز خوابید.
او از طریق یک شماره تلفن همراه سودانی با من تماس گرفت و گفت که تلفن شخصی را قرض گرفته است زیرا شماره اتیوپیایی وی در مرکز پناهندگان کار نمی کند.
بعد از آن یک مکالمه بیش از دو هفته پیش ، من از او چیزی نشنیده ام و قادر به برقراری ارتباط با او نبودم. در حالی که خطوط تلفن در بسیاری از مناطق Tigray همچنان خاموش است ، همسر و فرزندان او نمی دانند که او به یک پناهنده در سودان تبدیل شده است.
‘حمله هوایی باعث حرکت خانواده ام شد’
و نمی توانم بفهمم که خانواده وی از خانه خود فرار کرده اند – ادوا یکی از شهرهایی بود که نیروهای اتیوپی قبل از تصرف مکله ، مرکز منطقه تیگرای ، آنها را تصرف کردند.
پدر و مادر و خواهر و برادرهای من در مکله زندگی می کنند ، و من – مانند هزاران نفر دیگر در دیاسپورا – نمی دانم که آنها از تیراندازی شدید و گلوله باران که در بیشتر شنبه شهر را تحت تأثیر قرار داد ، جان سالم به در بردند.
کمیته صلیب سرخ بین المللی می گوید بیمارستان اصلی ارجاع برای درمان مجروحان دست و پنجه نرم می کند و همچنین کمبود کیف بدن نیز وجود دارد.
TPLF گفت 19 غیرنظامی فقط در مکله توسط ارتش اتیوپی کشته و بیش از 30 نفر زخمی شده اند ، اما آقای ابی گفت که در طول چندین هفته عملیات نظامی در Tigray ، حتی یک غیرنظامی کشته نشده است.
آخرین بار از طریق تماسی در مورد خانواده ام شنیدم. این پس از آن بود که ارتش اتیوپی در 16 نوامبر در نزدیکی محوطه دانشگاه در مکله یک حمله هوایی انجام داد.
“سخت ترین زمان زندگی من”
پدر و مادر و خواهر و برادرهای من در اطراف دانشگاه زندگی می کردند ، بنابراین ، تماس با من گفت ، آنها تصمیم گرفته اند خانه خود را – که برای چندین نسل در خانواده بوده است – رها کنند تا با دوستان خود در قسمت دیگری از شهر نقل مکان کنند.
من هنوز نتوانسته ام در مکله به کسی برسم. این سخت ترین زمان زندگی من است و تمام کاری که از خارج از کشور می توانم انجام دهم این است که برای سلامتی آنها و بقیه دعا کنم.
در سالهای اخیر ، در بسیاری از مناطق اتیوپی درگیری وجود داشته است ، که نزدیک به دو میلیون نفر را مجبور به ترک خانه های خود کرده است. اما در Tigray ثبات وجود داشت.
این اکنون تغییر کرده است و اگرچه آقای ابی پس از تصرف مکله عملیات نظامی خود را پایان یافته اعلام کرده است ، اما همچنان گزارش هایی مبنی بر ادامه جنگ و حملات هوایی در برخی از مناطق تیگرای وجود دارد.
ما نمی دانیم چه موقع کابوس به پایان می رسد. چه زمانی بهبود زخم ها آغاز می شود. چه زمانی خانواده ها به هم می پیوندند و در صورت از دست دادن عزیزانشان به تعطیلی می رسند. چه زمانی همه مدارس بازگشایی می شوند چه موقع برق و آب برمی گردد هنگامی که کشاورزی و تجارت از سر گرفته می شود ، چه زمانی – به طور خلاصه می توان گفت – زندگی به حالت عادی برمی گردد.
به دلایل ایمنی در این گزارش از افراد نام نبردیم.
