جشن جامعه سیاه + LGBTQIA آفریقای جنوبی

دراز کشیده جلوی روزنامه ها — “جولی اول ، پارک تاون ، ژوهانسبورگ” (2016)

زانله موهولی می گوید: “من در حال نوشتن مجدد تاریخ بصری سیاه ، كوئر و ترانس آفریقای جنوبی هستم تا جهانیان از وجود ، مقاومت و پایداری ما مطلع شوند.”

با تاخیر در محدودیت های ویروس کرونا ، بزرگترین نمایشگاه عکاس که سرانجام چهارشنبه در گالری Tate Modern لندن افتتاح شد.

یاسفومی ناکاموری ، کیوریتور ارشد تیت ، با هیجان به بی بی سی گفت: “ما از اوایل ماه نوامبر آماده هستیم.”

“به عنوان یک مرد ژاپنی میانسال ، دسترسی به کارهای موهولی باعث تغییر دید من در جهان شد. این عکس ها بسیار گیرا ، زیبا و پویا هستند. اما تجربیات زندگی افراد نیز به همان اندازه مهم هستند.”

پرتره شخصی که از دوربین دور می شود — “Ntozakhe II، Parktown” (2016)

موهولی ، که غیر باینری است ، کار آنها را فعالیت بصری توصیف می کند.

پیش از این موهولی به بی بی سی گفت: “من معتقدم که من فقط نمی توانم از عکس برای هنرهای زیبا استفاده کنم ، بلکه باید عمیق تر شود. “ما باید از هر روشی که وجود دارد استفاده کنیم تا در مورد هر آنچه غیرمنصفانه در فضاهای ما اتفاق می افتد صحبت کنیم.”

شخصی که شانه های آفرو را در موهای خود و به عنوان گوشواره پوشیده است. — “Qiniso I، The Sails، Durban” (2019)

از پرتره های شخصی در مجموعه Somnyama Ngonyama که برای “سلام ، شیر شیر تاریک” زولو است ، از وسایل جانبی برای نشان دادن موشکافی ، خشونت و حاشیه سازی استفاده می شود که زنان سیاه پوست در آفریقای جنوبی مورد خشونت قرار گرفته اند.

شخصی که گیره های لباس به تن دارد — “Bester I، Mayotte” (2015)

پرتره های موهولی از سایر افراد در یک روحیه همکاری تصور شده اند. بسیاری از افراد با نگاه خود شما را ثابت می کنند و شهادت کتبی خود را از سرکشی ، شادی و خودخواهی ارائه می دهند.

شخصی که پاپیون و ژاکت دارد — “Lungile Cleo Dladla، KwaThema، Community Hall، Springs، Johannesburg” (2011)

شخصی که دوربين را در پيش زمينه و يك سوله در پس زمینه را نگاه می کند — “Busi Sigasa، Braamfontein، Johannesburg” (2006)

شاعر و فعال فقید بوسی سیگاسا ، که در 25 سالگی درگذشت ، در کنار شعر خود مرا به یاد بیاور وقتی من رفته ام ، در این نمایشگاه حضور دارد.

“برای من … برای ملت ها داستان نوشتم ، بدون ترس ایستادم و داستانم را گفتم. من بدون قضاوت لبخند زدم و سلام كردم ، زندگی مثبت را برای بیماران تحت تأثیر قرار دادم. من برای افراد ناامید بذر امید کاشتم ،” آغاز می شود.

در جای دیگر ، بسیاری از عکسها اهمیت جامعه را تداعی می کنند.

دو نفر روی زمین نشسته اند — “Katlego Mashiloane and Nosipho Lavuta، Ext. 2، Lakeside، Johannesburg” (2007)

شخصی که لباس مشکی و کفش قرمز به تن دارد — “Miss D’vine II” (2007)

ناکاموری ، متصدی گفت: “این آرزوی نهادی من است که مخاطبان آفریقای آفریقایی را در لندن برای دیدن نمایشگاه Muholi و همچنین LGBTQIA + افراد رنگین بیاورم” و 500 بلیط رایگان توسط Black Black Pride توزیع می شود.

شخصی که لباس بلوز به تن دارد — “Roxy” (2017)

شخصی که کلاه سیاه و سفید به سر دارد — “Yaya Mavundla، Parktown، Johannesburg” (2014)

کاهش تعداد بازدیدکنندگان به دلیل محدودیت های ویروس کرونا باعث شده است که گالری های تیت بیش از 300 شغل را کاهش دهند ، اتحادیه های صنفی می گویند به طور نامتناسبی بر کارگرانی که حقوق کمتری دارند و از نژاد سیاه پوست یا اقلیت هستند تأثیر می گذارد.

بنابراین چگونه این میدان با تعهد اعلام شده خود را به فراگیری؟ ناکاموری می گوید که تیت یک گروه ویژه برابری نژادی دارد و “ایجاد این وظیفه ایجاد فضای برابرتر برای کارگران ، شرکت کنندگان و مخاطبان را جدی می گیرد.

“درست است که کارمندان با حقوق کمتری که در خط مقدم کار می کنند ، به عنوان مثال رستوران ، نسبت به گروه متصدیان در تیت تنوع بیشتری دارند اما من فکر می کنم این تغییر کرده است.

“ما کاملاً آگاه هستیم که باید این فرهنگ غالب سفید-اروپایی را در این نهاد تغییر دهیم.”