عکاس نیجریه ای ، اوبینا اوبیوما از روش های خلاقانه ای برای نمایش یک کیسه پلاستیکی نمادین آفریقای غربی استفاده می کند تا در مورد مهاجرت تأمل کند.
این کیف بدون نام و نام خانوادگی در سراسر جهان شناخته شده است ، از مدت ها قبل در بازارهای آفریقای غربی محبوبیت خاصی داشته است.
اما هنگامی که در دهه 1980 صدها هزار مهاجر فاقد سند ، اکثر آنها غنائی ، با عجله پس از اطلاع کوتاه از ترک نیجریه ، وسایل خود را داخل آنها ریختند ، به این کشور معروف شد که غنا باید برود.
به راحتی قابل جمع شدن در داخل جیب و با توانایی غیرمعمول در تولید یک اینچ فضای اضافی برای یک کالای دیگر ، کیف مورد علاقه غنی های در حال عزیمت قرار گرفت.
از آن زمان به بعد ، به کسی تقاضا نشده است که “آن کیف حصیر بافته شده” در بازار به او داده شود ، آنها فقط یک غنا می خواهند که باید برود – عبارتی که در غنا نیز وجود دارد ، با وجود خاطرات دردناکی که برای برخی از مردم ایجاد می کند.
اوبینا ، که در نیویورک مستقر است ، گفت: “من به یاد دارم كه از پدر و مادرم و سایر اقوام بزرگتر در مورد منشا كیف ها سingال كردم ، زیرا متوجه شدم كه این کیف ها نام جالبی دارند.
در Anyi N’Aga (Igbo برای ما می خواهیم) ، او در مورد چگونگی فراتر رفتن کیسه ها از وضعیت پیک خود و استفاده به عنوان یک نماد شخصی از مهاجرت تأمل می کند – “استفاده شده برای حمل نه تنها وسایل بلکه فرهنگ ، میراث و خاطرات” ، او گفت.
با همکاری Chioma Obiegbu ، یک هنرمند تجسمی و طراح نیجریه ای که در نیویورک مستقر است و Wuraola Oladapo ، سبک مد ، آنها قطعاتی را خلق می کنند که اوبینا به عنوان تلفیقی از طرح های غربی و آفریقایی توصیف می کند.
“در برخی از طرح های دو تکه ، قسمت بالای آن به شدت تحت تأثیر زیبایی شناسی مد غربی است در حالی که دامن آن به گونه ای طراحی شده بود که یک لفاف آفریقای غربی را آینه می کند.
“یک ژل هم وجود دارد [headpiece] که به طور سنتی به عنوان بیانیه مد آفریقایی شناخته می شود “.
“این کیف ها مهاجرت را نه به عنوان کلمه ای برای توصیف سفر بلکه به عنوان یک موجود زنده واقعی – با عبور از هر مرز -. [a migrant] چیز جدیدی می گیرد و چیزی را پشت سر می گذارد ، “اوبینا گفت.
او در نیجریه متولد شد ، اولین بار توسط پدر علاقه مند خود که در خارج از خانه و تولد خانواده عکس می گرفت ، به عکاسی معرفی شد.
اما از مادرش بود که او پس از بازگشت از مدرسه در انگلیس به خانه اولین دوربین خود را دریافت کرد و او سبک عکاسی مفهومی ، پرتره و روایت خود را مدیون آن سالهای شکل گیری خارج از کشور می داند.
وی گفت: “من خود را پیدا كرده ام كه از عكاسی برای كشف در وضعیت انسان استفاده می كنم. خصوصاً مسائل مربوط به هویت ، فرهنگ و میراث آفریقایی.”
کیف Ghana Must Go راه طولانی را طی کرده است ، از جمله ممنوعیت اعمال شده توسط KLM و ایرفرانس در سال 2017 ، که گفت که می تواند از بین برود و بنابراین سیستم های تحویل چمدان را مسدود می کند.
این ممنوعیت علی رغم اعتراض در آن زمان از سوی مقامات غنا که آن را “نه تنها توهین بلکه تبعیض نژادی و تبعیض آمیز” توصیف کردند ، با توجه به اینکه این کیف معمولاً توسط مسافران آفریقایی استفاده می شد ، همچنان ادامه دارد.
این کیف همچنین در نیجریه با استفاده از سیاستمداران فاسد برای حمل وجه نقد ، به ویژه در انتخابات ، همراه است. این اعتبار را حفظ کرده است حتی اگر بسیاری از معاملات بزرگ در کشور در حال حاضر به جای پول نقد با استفاده از فناوری انجام می شود.
اما کیف های Ghana Must Go هنوز در سراسر آفریقای غربی بسیار محبوب هستند و اکنون در اندازه ها و رنگ های مختلفی وجود دارند ، از یک طرح درختی زرد تا یک خاکستری زشت اما بادوام که مورد علاقه تاجران کفش دست دوم است.
آنها هنوز ارزان هستند و از توانایی ظاهراً جادویی برای تولید یک اینچ فضای اضافی برخوردار هستند حتی وقتی کاملاً پر به نظر می رسند.
با این حال اوبینا تعجب می کند که آیا زمان آن رسیده است که از غرفه غنا غافل شوید.
“من معتقدم كه غنا باید برود به عنوان یك شرم آور دسته بندی شود كه البته فراتر از شهروندان غنا است.
“این سوال برای پرسیدن این سوال است که آیا باید نام را تغییر داد یا کیف ها را متوقف کرد؟” او پرسید.
کلیه تصاویر مشمول حق چاپ هستند
